Een marathon voor Lars
In 2023 staat het leven van Marco plots volledig op z'n kop. Zijn zoon Lars, dan pas 6 jaar oud, blijkt acute lymfatische leukemie te hebben. “Hij was altijd gezond, nooit iets aan de hand. En nu opeens was hij heel ziek.” Dit jaar loopt Marco de Marathon van Rotterdam. Voor Lars. En voor KiKa. "42,195 kilometer hardlopen is een uitdaging, maar de 25 maanden behandeling van Lars voelen meer als een marathon.”
Lars is een vrolijke, energieke jongen. Hij gaat naar school, zwemles en voetbalt graag met zijn vrienden. Omdat zijn ouders gescheiden zijn, is hij in het weekend bij zijn vader. “Hij voetbalt hier, dat is echt onze gezamenlijke hobby”, vertelt Marco.
Alles gaat goed met Lars. Maar in mei 2023 verandert dat. Hij is plots vermoeid en eet slecht. Als Lars op zondagavond weer terug naar zijn moeder gaat, hebben Marco en zijn ex-partner het over zijn gezondheid. “We spraken af dat ze voor de zekerheid even langs de huisarts zou gaan met hem.”
Lars wordt met spoed opgenomen
Die maandagnacht is Lars benauwd en zijn ademhaling maakt een piepend geluid. Alle alarmbellen gaan af en hij wordt met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Omdat Lars op dat moment bij zijn moeder is, wordt Marco midden in de nacht gebeld. “Een arts vroeg: ‘Bent u de vader van Lars? En is er iemand bij u?’ Toen wist ik direct: dit is foute boel.” De artsen vermoeden dat het om kanker gaat. “Op dat moment stortte mijn wereld in. Je doet geen oog meer dicht.” Lars wordt diezelfde nacht overgeplaatst naar de kinder-intensive care van het Erasmus MC in Rotterdam.
Geen tijd te verliezen
Het vermoeden blijkt te kloppen. Lars heeft acute lymfatische leukemie. Tijd om te beseffen wat er aan de hand is, is er nauwelijks. De behandeling start direct. “De eerste drie maanden van de behandeling zijn als een roes geweest. Opeens zie je je kind veel huilen, echt verdrietig zijn en angsten ontwikkelen”, vertelt Marco. Ook het uiterlijk van Lars verandert. “Hij werd kaal, magerder en kreeg een boller gezicht. Hij was zichtbaar ziek.” Marco vindt het moeilijk om zijn zoon zo ziek te zien. “Je gunt het je kind zo om gewoon kind te zijn.”
Steeds meer energie
Lars ondergaat het tweejarige behandeltraject dapper. "Hij is niet bezig met zijn ziekte, leeft echt van dag tot dag. Eén keer vroeg hij: ‘Is twee jaar lang?’” Herinnert Marco zich. “Maar hoe leg je aan een kind uit hoe lang dat is?”
Inmiddels zit Lars in de onderhoudsfase van zijn behandeling. “Dat is minder intensief dan de eerste fase.” Het eind van de behandeling komt dichterbij. En Lars krijgt gelukkig langzaamaan zijn energie terug. “Sinds eind augustus voetbalt hij weer”, vertelt Marco trots. “Dat is zo mooi om te zien. Alles wat normaal was, heeft zo veel meer waarde gekregen.”
Ondanks dat het beter gaat met Lars, ziet Marco dat het anders is. “Hij kan niet na zijn wedstrijd nog even door voetballen. Terwijl vriendjes dat wel kunnen. Dat is natuurlijk niet leuk en frustrerend.” Gelukkig krijgt Lars veel steun van zijn school en vriendjes bij zijn vader en moeder. “Ze betrekken hem en leven echt mee. Lars hoort er ondanks alles echt bij.”
De Marathon van Rotterdam
Marco ziet hoe sterk zijn zoon is. “Hij laat mij zien dat je met doorzettingsvermogen veel kan bereiken. Nu wil ik dit ook aan hem laten zien.” Al een langere tijd heeft Marco de wens om een marathon te lopen. Maar nu voelt als het juiste moment.
Hij loopt de Marathon van Rotterdam voor KiKa. “Het is een hele symbolische marathon. Rotterdam is de plek waar het allemaal begon voor ons. En nu is het einde in zicht. Voor de zomer krijgt Lars zijn Bloemenkraal. Ik loop de marathon voor hem, en in de hoop dat steeds meer kinderen en ouders deze nachtmerrie bespaard blijft.”
