Het gedrag van tumorcellen en DNA afwijkingen bij het Ewing sarcoom

Het Ewing sarcoom is een uiterst kwaadaardige bottumor die voornamelijk voorkomt bij kinderen en jongvolwassenen. Ondanks intensieve chemotherapie, radiotherapie en chirurgie is de overlevingskans slechts circa 60-70%. In dit project is de ontwikkeling van Ewing sarcoom onderzocht door het gebruik van zebravislarven. In dit onderzoek zijn drie zebravis modellen van Ewing sarcoom opgezet. Zowel handmatig als geautomatiseerd konden tumorcellen in twee dagen oude zebravislarven geïnjecteerd worden. Op die manier kon de ontwikkeling van tumoren en uitzaaiingen bestudeerd worden. Daarnaast zijn er met behulp van de modelsystemen diverse behandelingsmethoden om tumorontwikkeling te remmen getest. 

De resultaten

Een van de belangrijkste resultaten uit dit onderzoek is dat er aangetoond is dat het combineren van TP53-activerende medicijnen (TP53 is een cruciaal eiwit in het voorkomen van kanker) in combinatie met therapieën die andere signaleringsroutes aanpakken, uiterst geschikt is voor dit type tumoren. In de toekomst moet het ook mogelijk worden om patiëntmateriaal direct na operatie te implanteren in de zebravislarven. Vervolgens kunnen dan verschillende medicijnen getest worden, zodat er in korte tijd beoordeeld kan worden welk medicijn het meest effectief zal werken bij de patiënt. 

Uit het onderzoek naar alle signaalroutes in de verschillende modelsystemen is gebleken dat er verschillende signaleringsroutes aangepast zijn tijdens de ontwikkeling van de tumor in vergelijking met de normale situatie. Verder onderzoek in deze lijn is nodig om de exacte werking verder in kaart te brengen. 

Onderzoeksnummer: 59 
Centrum: Willem-Alexander Kinderziekenhuis - LUMC Leiden 
Startjaar: 2009 
Looptijd: 5 jaar 
Totale kosten/bijdrage KiKa: € 388.800