Het verhaal van Lize
Eén van de ambassadeurs van KiKa Korte Broek
Begin 2024 krijgen Marijn en Janneke verschrikkelijk nieuws: hun dochter Lize (8) heeft leukemie. Lize ondergaat de intensieve behandelingen met veel doorzettingsvermogen. “Ik leef tenminste nog”, zegt ze dapper tegen haar moeder. “Zij is degene die ons hier doorheen sleept.” Marijn en Janneke vertellen Lize’s verhaal.
De diagnose
Lize is een vrolijk en sociaal meisje, dol op haar broer Thijmen en zus Fenne. Maar in januari verandert er iets: ze is vaak ziek, heeft meerdere keren koorts, ziet bleek en heeft weinig energie. “In plaats van met vriendinnetjes spelen, lag Lize steeds vaker liever op de bank", blikt Janneke terug. “Dit paste niet bij haar.” Marijn en Janneke vertrouwen het niet. “We zijn naar de huisarts gegaan, die heeft ons doorgestuurd voor bloedonderzoek.”
“Na het onderzoek brachten we Lize weer naar school”, vertelt Janneke. “Maar thuis ging al snel mijn telefoon.” De kinderarts heeft slecht nieuws. “Ze zei direct: we vermoeden leukemie. Nee, ik zeg het verkeerd: het is leukemie.” De wereld van Janneke en Marijn stort op dat moment even in. “We keken elkaar aan, vol ongeloof. Kanker? Daar hadden we nooit aan gedacht.”
Lize zit op dat moment gewoon op school. “We hebben haar niet meteen opgehaald. Misschien was dit wel voorlopig haar laatste normale schooldag”, vertelt Janneke, Marijn vult aan: “En het gaf ons tijd om te bedenken hoe we het de kinderen moesten vertellen.” Die avond, tijdens het eten, vertellen ze het moeilijke nieuws. “We vertelden dat Lize ziek is en de volgende dag naar het ziekenhuis moest. De kinderen waren stil. Tot Fenne vroeg: ‘Gaat Lize dood?’ Dan breekt je hart. Je wilt ‘nee’ zeggen, maar je weet het zelf ook niet.”
Lize is enorm dapper
De eerste dagen in het ziekenhuis zijn heftig. “Vanaf het moment dat we binnenstapten, werden we geleefd.” Er volgen meteen onderzoeken, een operatie, bloedtransfusies en de behandeling werd gelijk gestart. Lize blijft opvallend rustig. “Alsof het de normaalste zaak van de wereld was”, zegt Janneke. “We waren echt onder de indruk van haar. Zelf voel je je bang en verdrietig, maar omdat zij zo sterk was, konden wij dat ook zijn”
Lize heeft leukemie, een vorm van bloedkanker. De behandeling duurt twee jaar. “Alles was nieuw, je voelt je onzeker, weet niet hoe de toekomst eruitziet. Maar gelukkig was er al snel een plan, dat gaf houvast”, vertelt Janneke.
De intensieve behandelfase verloopt wisselend. De ene dag gaat Lize gewoon naar school, andere dagen ligt ze met pijn op de bank. “We leefden van dag tot dag.” Dat Lize veel doorzettingsvermogen heeft, blijkt wanneer ze tijdens een zware chemo zegt gewoon mee te doen met de sponsorloop van school. “Ze rende evenveel rondjes als de rest, terwijl ze hartstikke ziek was”, vertelt Marijn trots.
De veerkracht van een kind
Het moment dat Lize eraan toe is om haar haren helemaal af te knippen, zal Janneke en Marijn altijd bij blijven. “Opeens zag ze er heel ziek uit. Dat is confronterend. Vooral op straat zie je mensen kijken.” Maar ook hier gaat Lize dapper mee om. “Ze zal niet snel uitspreken dat ze iets stom vindt. Misschien denkt ze het wel, maar houdt ze het voor zich.” Janneke herinnert zich een gesprek met haar: “Ik vroeg: ‘Wat vind je ervan dat dit allemaal moet?’ Ze zei: ‘Ik weet dat het moet. Ik leef tenminste nog.’” Janneke is even stil. “Ze is nog zo jong, maar nu al zo sterk en wijs.”
Voorzichtig vooruitkijken
Na een intensieve periode komt het gezin langzaam in rustiger vaarwater. “Je belandt in de wereld van kinderkanker en leeft op de automatische piloot”, vertelt Janneke. “Pas nu we minder vaak naar het ziekenhuis moeten, beseffen we wat we allemaal hebben meegemaakt afgelopen jaar.”
Lize zit nu in de onderhoudsfase van haar behandeling, die loopt tot maart 2026. “De artsen zijn onder de indruk van hoe goed het met haar gaat.” Ze gaat weer dagelijks naar school en laatst liep ze zelfs mee met de avondvierdaagse. “Ze liep daar met haar korte, mooie, donkere krullen tussen haar klasgenootjes. Even voelde het alsof ze gewoon weer helemaal kind was. Niet ziek.”
Samen in actie
“Ondanks alles hebben we ook mooie momenten meegemaakt”, blikken Janneke en Marijn terug. Zo herinneren ze zich een logeerpartijtje op Lize’s kamer in het Prinses Máxima Centrum tijdens een opname van vier dagen. “Dat is natuurlijk niet leuk, maar Thijmen en Fenne mochten om de beurt bij haar slapen. Zo werd het toch een feestje.”
Ook komt het gezin afgelopen jaar in actie tijdens KiKa Korte Broek. “Voor Lize lijkt het er gelukkig goed uit te zien, met een goede kans op genezing, maar we weten ook dat dit anders had kunnen zijn”, zegt Marijn. “Daarom is onderzoek naar kinderkanker zo belangrijk.”
Twee jaar geleden deed Thijmen al met zijn klas mee aan KiKa Korte Broek. Niet wetende dat zijn zusje kort daarna ziek zou worden. “Een bizar toeval”, zegt Marijn. “Dit jaar is Lize één van de boegbeelden van de actie. We weten nu als geen ander hoe hard onderzoek nodig is en kunnen op deze manier iets doen voor alle kinderen en ouders die dit meemaken.”
